Εύχομαι να έχουμε μια καλή χρονιά. Με υγεία και τύχη. Μια που το κράτος δεν βοηθάει αρκετά ώστε να έχουμε το πρώτο, θα χρειαστούμε σίγουρα το δεύτερο…
Τις τελευταίες 40 ημέρες παρατηρούσα χωρίς να μιλάω ή να γράφω. Δεν μου αρέσει να γίνεται κριτική απλά και μόνο γιατί έτσι πρέπει. Θεώρησα ότι ήταν νωρίς για να αρχίσουμε να στηλιτεύουμε μια νέα κυβέρνηση χωρίς ουσιαστικά να προτείνουμε κι εμείς, οι πολίτες, κάτι νέο ή χρήσιμο.
Είχα σοβαρές υποψίες ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και η φιλική συντροφιά που έχει αναλάβει τα κύρια υπουργικά πόστα θα τολμούσαν να πάρουν τα μέτρα εκείνα που απαιτούνται έτσι ώστε η χώρα να αρχίσει σιγά σιγά να πηγαίνει μπροστά.
Πίστεψα ότι ήταν αποφασισμένος να μας δώσει ένα λεπτό κλαδάκι για να μπορέσουμε να τραβήξουμε έστω το κεφάλι μας μέσα από τον λάκκο της κινούμενης άμμου όπου βουλιάζουμε εδώ και χρόνια.
Δυστυχώς, αποδείχτηκα για άλλη μια φορά ευκολόπιστος. Ο πρωθυπουργός, παρά την ισχυρή-νωπή λαϊκή εντολή που διαθέτει, δεν τολμά να πάρει τις αποφάσεις που απαιτούν οι καιροί. Δείχνει κι αυτός εγκλωβισμένος μέσα στα στενότατα όρια που δημιουργεί ο φόβος του «πολιτικού κόστους».Η πολυφορεμένη αυτή ιδεοληψία που έχει βρει μόνο ευήκοα ώτα ανάμεσα στους ριψάσπιδες νεοέλληνες «ηγέτες», φαίνεται πως βρίσκει εύφορο έδαφος και σε αυτή την …μοντέρνα, χωρίς κωλύματα(!), κυβέρνηση.
Προς επίρρωση τούτου, αναφέρω απλά τις βαρύγδουπες εξαγγελίες περί νέας, δίκαιης αλλά αυστηρής φορολόγησης που δεν ήταν άλλη φυσικά από νέες αυξήσεις στις τιμές των τσιγάρων, των ποτών και των …γονικών παροχών. Έτσι αποφάσισε να λύσει η κυβέρνηση το πρόβλημα των δημοσίων εσόδων…
Η προφανής δειλία που εμποδίζει την λήψη γενναίων αποφάσεων πηγάζει από το μόνιμο φόβο του πολιτικού κόστους. Ο όρος αυτός θα μείνει κατά τη γνώμη μου στην ιστορία ως η μάστιγα του νεότερου ελληνικού κράτους.
Επειδή όμως αυτή τη φορά η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη, θα έπρεπε οι κυβερνώντες να καταλάβουν ότι από ‘δω και πέρα, το όποιο πολιτικό κόστος είναι άνευ σημασίας. Πρώτον γιατί αν υπάρξει θα είναι μικρό. Δεύτερον, αν δεν υπάρξει εξαιτίας της απουσίας σκληρών μέτρων, τότε δεν θα υπάρχουν και πολλοί –ιθαγενείς- Έλληνες να τους ψηφίζουν μετά από 10-20 χρόνια!Δεν υπερβάλλω καθόλου. Αυτή τη στιγμή, η Αθήνα είναι γεμάτη από Κύπριους δικηγόρους και Ελβετούς τραπεζίτες .Οι Έλληνες πρώτα κοιτάζουν να βγάλουν έξω τα λεφτά τους. Εν συνεχεία, θα προσπαθήσουν να μεταφέρουν τις δουλειές τους. Και τέλος θα πάρουν την οικοσκευή. Και εν πάση περιπτώσει , αν δεν προλάβουν οι γονείς, θα το κάνουν σίγουρα τα παιδιά!
Μπορεί να ακούγεται βαρύ για ένα λαό με έντονη εθνική υπερηφάνεια, αλλά μετά από τόση παγκόσμια πρόοδο, τι να κάτσεις να κάνεις σε μια χώρα με νοσοκομεία που υπολειτουργούν και σαπίζουν, με πανεπιστήμια που καίγονται, με οικονομία που ρημάζει και με πολιτικούς που τρέμουν τη σκιά τους;Γιατί να υποφέρεις για ένα κράτος που έχει μόνο δύο μελήματα: πώς θα συντηρεί όσο το δυνατόν περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους και πώς θα αυξάνει τις περιουσίες των πολιτικών και των φίλων τους!
Δεν έχεις λόγο. Παρά μόνο ματαιοδοξία. Μια κούφια ελπίδα ότι κάτι θ’ αλλάξει σε μια Ελλάδα με προοδευτικά λόγια και συντηρητικά μυαλά…
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν όλοι ότι η μεγάλη ζημιά είναι έτοιμη να συμβεί. Ήδη έχουν βγει στο εξωτερικό πολλά λεφτά. Οι ελληνικές τράπεζες προσπαθούν με διάφορα τρικ να το αποτρέψουν αλλά δεν τα καταφέρνουν. Γνωστοί μου, με καταθέσεις των 10.000 ευρώ, με ρωτούν πώς θα στείλουν τα χρήματά τους στην Κύπρο ή στην Αγγλία! Ο κόσμος πλέον φοβάται την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση δεν το καταλαβαίνει. Για να συνειδητοποιήσετε ποιοι μας διευθύνουν και πόσο φοβούνται, σας αναφέρω την εξής αξιόπιστη πληροφορία. Πριν από ένα μήνα περίπου, η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου επισκέφτηκε τον Θεόδωρο Πάγκαλο , προκειμένου να συζητήσει μία λύση για τον αντικαπνιστικό νόμο, δεδομένου ότι κανείς δεν τον τηρεί με αποτέλεσμα το κράτος να ρεζιλεύεται για μια ακόμη φορά.
Ο «άρχοντας» αυτός της πολιτικής, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης ξέρετε τι εντολή της έδωσε; «Πήγαινέ το τέσσερις μήνες πίσω κοπέλα μου, μέχρι τον Απρίλιο, γιατί τώρα τα πράγματα είναι δύσκολα. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά, έρχονται νέοι φόροι, μην τους κόψουμε και το κάπνισμα και πέσουν όλα μαζί!»
Ακούγοντας αυτό συνειδητοποίησα πόσο δίκιο έχουν αυτοί που λένε ότι κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν, ενώ ταυτόχρονα ήρθε στο μυαλό μια φράση από τον Αριστοφάνη (446 π.Χ- 386 π.Χ): « Έχεις όλα τα χαρακτηριστικά ενός δημοφιλούς πολιτικού: τρομακτική φωνή, κακή ανατροφή και χυδαίους τρόπους
