Τα τελευταία δύο χρόνια πολλοί έσπευσαν να επισημάνουν τους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα. Η πραγματικά εμπνευσμένη επιχειρηματολογία τους, κορυφωνόταν με την αναφορά στο υψηλότατο δημόσιο χρέος , στη δυσκολία αποπληρωμής του και σε όλους τους κινδύνους που κρύβει η πιθανή πτώχευση!
Αυτά βέβαια είναι γνωστότατα και εύληπτα ακόμα και από παιδιά γυμνασίου. Δεν αποτελούν όμως τις πραγματικές αιτίες που αποθαρρύνουν όσους έχουν όρεξη να επενδύσουν στην πατρίδα μας. Το ρίσκο γι αυτούς –αλλά και για εμάς- είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Το έλλειμμα πολιτικής και η απουσία σοβαρής ηγεσίας κατατρώνε όλα τα αποθέματα εμπιστοσύνης που με πολύ κόπο είχε διαφυλάξει το έθνος, με αποτέλεσμα να θεωρούμεθα επικίνδυνοι…γενικώς.
Επικίνδυνοι· γιατί το έλλειμμα ηγεσίας έχει κατ’ αρχάς δημιουργήσειέλλειμμα δικαιοσύνης. Χρονοβόρες, κουραστικές δικανικές Οδύσσειες στις οποίες εμπλέκονται διεφθαρμένοι δικαστικοί, πανάθλιοι ιερωμένοι, φαύλοι δικηγορίσκοι και κακομοίρηδες απλοί πολίτες. Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα πέριξ των δικαστηρίων.
Ο Αριστοτέλης διακήρυξε ότι σε μια οργανωμένη πολιτεία κυβερνούν οι νόμοι, όχι οι άνθρωποι. Πολλοί – μάλλον δικαίως- αμφισβητούν ότι η Ελλάς είναι ένα κράτος Δικαίου με την Αριστοτελική έννοια του όρου καθώς αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική πολιτεία συχνά αγνοεί τους νόμους για να ενισχύσει –παρανόμως- κάποιους ανθρώπους!
Παραδείγματα ουκ ολίγα: από το κωμικοτραγικό περιστατικό του αγαπημένου μας Κίμωνα Κουλούρη έως της πρωτοφανή αδράνεια νόμων που επηρεάζουν ουσιαστικά την επιχειρηματικότητα και την φορολογική πολιτική του κράτους. Αναφέρω για παράδειγμα την πρωτοφανή αδυναμία του κράτους να εφαρμόσει το νόμο 3888/2010 που ενώ προέβλεπε την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, ο διάτρητος αυτός κώδικας συνεχίζει να αποτελεί πηγή άνομης εξουσίας και μέσο εκβιασμού στα χέρια επίορκων υπαλλήλων.
Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι στη χώρα μας το ψάρι δεν βρωμάει μόνο απ’ το κεφάλι αλλά κι απ’ την ουρά. Το δημοσιουπαλληλικό σύστημα γνωρίζει άριστα ότι η γραφειοκρατία αποτελεί αστείρευτη πηγή πλουτισμού για όλα τα μέλη του. Έτσι εμποδίζουν την εξαφάνισή της, ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που κάποιοι πολιτικοί επιχειρούν το αντίθετο.
Με αιχμή του δόρατος τη γραφειοκρατία, οι πολιτικοί και οι στενοί τους συνεργάτες έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε μια γιγάντια φορολογικήMONOPOLY , όπου κάθε επιχειρηματικό ή επενδυτικό βήμα κοστίζει πολλά –αληθινά- ευρώ! Το χειρότερο δε είναι ότι οι κανόνες αυτής της Μονόπολης αλλάζουν κάθε χρόνο κατά βούληση. Είναι ποτέ δυνατόν να βρεθεί σώφρον παίκτης που θα εμπλακεί σε ακριβό παιχνίδι χωρίς να γνωρίζει τους κανόνες;
Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο μέρος του πολιτικού ρίσκου που επωάζει στην Ελλάδα και αποθαρρύνει όχι μόνο τους ξένους επενδυτές αλλά ακόμα και τους Έλληνες που τώρα δεν τολμούν ν’ ανοίξουν ούτε τυροπιτάδικο!Αλήθεια, πόσους επιχειρηματίες γνωρίζετε που εύκολα θα επένδυαν σήμερα 100.000 ευρώ σε μια καινούργια επιχειρηματική ιδέα που θα υλοποιούταν στην Ελλάδα;
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε ότι δημοσκοπικά οι διάφοροι Τσίπρες, Κουβέλης και ΚΚΕ φτάνουν στο 40%, μπορούμε εύκολα να προβλέψουμε ότι στο εγγύς μέλλον, οι όποιοι επενδυτές έχουν σοβαρούς λόγους να το…ξανασκεφτούν. Δεν τους αδικώ. Φρονώ πάντως ότι με συνεχείς απεργίες και παράλογους αποκλεισμούς δεν τους βοηθούμε να αλλάξουν γνώμη…
@koudounispat
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου